Stel, u gaat scheiden en heeft 3 kinderen. Nadat de scheiding een feit is, zal er ook overeenstemming moeten worden bereikt over de vaststelling van de hoogte van de eventueel te betalen kinderalimentatie. Maar wat kosten kinderen nu eigenlijk?
Kinderen tot 18 jaar zijn per definitie behoeftig. Oftewel, ouders zijn verplicht gedurende deze periode kinderalimentatie te voldoen. Overeenkomen dat geen kinderalimentatie zal worden voldaan, is dus niet mogelijk. Voor de groep tussen 18 en 21 jaar gelden enkele bijzondere bepalingen, waar in dit artikel niet op in zal worden gegaan.
Om te bepalen wat een kind nu eigenlijk kost hanteert de rechterlijke macht richtlijnen. Deze richtlijnen worden ook wel de ‘Trema-normen’ genoemd. In het kader van deze normen zijn de volgende feiten van belang:
Uw advocaat kan de berekening voor u maken. De behoefte wordt berekend op basis van een vastgesteld percentage van het totale netto besteedbaar gezinsinkomen. Het uiteindelijke bedrag dient te worden verhoogd met daadwerkelijk te maken kinderopvangkosten en in bepaalde gevallen dient rekening gehouden te worden met bijzondere kosten van de kinderen zoals niet gebruikelijke ziektekosten.
Zodra het bedrag van de benodigde bijdrage voor de kinderen is vastgesteld, dan is het van de draagkracht (wat kan de alimentatieplichtige betalen?) van de alimentatieplichtige ouder afhankelijk of dat bedrag aan alimentatie ook wordt opgelegd. De draagkracht dient te worden uitgerekend middels een speciaal alimentatieberekeningsprogramma. Indien de draagkracht niet toereikend is, mag dit in principe geen invloed hebben op de bepaling van de kosten van het kind, echter kan het dan wel zo zijn dat de door de alimentatieplichtige ouder te betalen bijdrage lager wordt. Het kan dus zo zijn dat de alimentatieplichtige niet geheel aan de behoefte kan voldoen.
De richtlijnen voor de kosten van een kind zijn bedoeld om de behoefte uit te rekenen. De behoefte kan worden verhoogd als er sprake is van bijzondere kosten (bijvoorbeeld als gevolg van een handicap of topsport). Indien de draagkracht van de alimentatieplichtige niet toereikend is om de gehele behoefte te betalen, dan hoeft de alimentatieplichtige slechts het bedrag te betalen dat zijn draagkracht toelaat.