Scheiden: wanneer wil de rechter de mening van uw kind(eren) weten?

Zijn uw kinderen uitgenodigd door de kinderrechter om te vertellen wat ze van de scheiding van hun ouders vinden en wat zij zelf willen? Houd er rekening mee dat sommige kinderen dat moeilijk en spannend vinden. Het is soms voor kinderen ook gewoon lastig om hun gevoelens te uiten. Of een kind worstelt met een loyaliteitsconflict en is bang dat het zelf keuzes moet maken.

Het ouderschapsplan is ingediend bij de rechtbank. Kinderen vanaf twaalf jaar worden door de rechter uitgenodigd om te vertellen wat zij van de scheiding van hun ouders en het ouderschapsplan vinden. Dat kan in een persoonlijk gesprek of per brief, zodat de rechter bij zijn beslissing rekening kan houden met de mening van de kinderen. Hier bestaan veel misverstanden over. Er wordt vaak gedacht dat kinderen vanaf twaalf jaar mogen kiezen bij welke ouder ze gaan wonen. Dit is niet juist. De ouders bepalen dit uiteindelijk. De rechter wil de mening van de kinderen echter wel horen en nodigt ze daarom uit. De rechter weegt de mening van de kinderen mee bij het nemen van zijn beslissingen.

Kinderen beslissen niet bij wie ze gaan wonen

In hoeverre kinderen worden betrokken bij het maken van de afspraken in het ouderschapsplan en de omgangsregeling hangt sterk af van de leeftijd en ontwikkeling van uw kinderen. Soms wil een ouder dat een kind dat jonger is dan 12 jaar gehoord wordt door de rechtbank, bijvoorbeeld omdat de ouder vindt dat het kind het recht moet hebben om zelf aan te geven wat het wil. Het is afhankelijk van de situatie, maar meestal wordt daar negatief over beslist. Hoe jonger het kind is, hoe kleiner de kans is dat het kind gehoord zal worden. Dit geldt zeker voor kinderen onder de tien jaar. Kinderen bepalen niet wat de afspraken in het ouderschapsplan worden, ze bepalen evenmin wat de rechter moet gaan beslissen. Het gaat er vooral om dat kinderen gehoord worden door de rechter en dat ze kunnen aangeven wat ze belangrijk vinden. Daarbij is het fijn voor kinderen om het gevoel te krijgen dat zij ook iets van de scheiding mogen vinden en dat ze met de rechter – zonder aanwezigheid van de ouders- kunnen praten. Maar kinderen zijn nooit degene die de beslissing nemen, dat zou een veel te zware belasting zijn.

Respecteer de gevoelens van uw kind

Een tip die u uw kind kunt geven, is: schrijf op wat je denkt. Neem deze aantekeningen mee als geheugensteuntje. Probeer, hoe moeilijk het ook is, uw kind niet te beïnvloeden of te sturen. Uw kind moet het gevoel hebben dat hij alle ruimte heeft voor zijn eigen waarnemingen en gevoelens. Het is belangrijk voor een kind om te weten dat er iemand mee mag naar de rechtbank, maar dat het gesprek onder vier ogen plaatsvindt tussen het kind en de kinderrechter. Op de website van Villa Pinedo staat een goede uitleg voor kinderen, als voorbereiding op het kindgesprek.

Bron: www.verder-online.nl

En ik dan?

De Nederlandse wetgever geeft met het voorgaande duidelijk het signaal af dat het belangrijk is dat kinderen hun mening mogen en kunnen geven over de scheiding. Dat ze in een vertrouwde omgeving over hun gevoelens en angsten kunnen praten. Dit is precies wat bij “En ik dan?” gebeurd: in een aantal gesprekjes wordt het kind (vanaf ongeveer 4 jaar oud) spelenderwijs begeleidt en leert het aan te geven wat het voelt, denkt en wenst. Door de wisselwerking met Knegtmans Advocaten ontstaat dan een situatie waarin al tijdens het opstellen van het ouderschapsplan rekening gehouden kan worden met de wensen van het kind. Ook hier geldt: de ouders nemen de beslissing, niet het kind. Dat kan het kind ook helemaal niet. Maar door de begeleiding leren ouders hun kinderen beter te begrijpen en zullen ze hun kind echt bovenaan zetten op het lijstje van (moeilijke) beslissingen welke tijdens de scheiding gemaakt moeten worden.