Als partners uit elkaar, ook als ouders....?

Stel, u besluit als partners uit elkaar te gaan en u heeft samen minderjarige kinderen. U doet er dan verstandig aan om in onderling overleg een ouderschapsplan op te stellen. Indien u getrouwd bent, een geregistreerd partnerschap bent aangegaan of via een niet geregelde samenlevingsvorm gezamenlijk het gezag heeft over uw kinderen, bent u zelfs verplicht een ouderschapsplan op te stellen.

Wat is een ouderschapsplan?

Een schriftelijke overeenkomst, waarin de afspraken die u over uw kinderen maakt, staan vermeld. Hiervoor geldt een grote mate van vrijheid, maar u dient in ieder geval afspraken te maken over:

De manier waarop u de zorg- en opvoedingstaken verdeelt; bij wie is het (hoofd)verblijf van uw kinderen, hoe is de omgang-/contactregeling;
De wijze waarop u elkaar raadpleegt en informeert over belangrijke kwesties, die de kinderen aangaan, zoals gezondheid, school en vermogen;
De kosten van verzorging en opvoeding van uw kinderen (kinderalimentatie).

De kinderen dienen betrokken te worden bij het opstellen van het ouderschapsplan. De mate waarin dit dient te gebeuren, is afhankelijk van de leeftijd van de kinderen. Kinderen kunnen overigens al op jonge leeftijd aangeven wat zij willen en voelen. Van belang is dus dat u de kinderen betrekt bij de afspraken die u maakt. In ieder geval dient u samen de kinderen uitleg te geven over de afspraken, die zijn gemaakt.

Met de invoering van de wet “bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding”, waarin het ouderschapsplan is geregeld, wordt bevorderd dat u als ouders nadenkt over de invulling van het ouderschap, nadat u als partners uit elkaar gaat.

Er wordt van uitgegaan dat na “uw scheiding” het ouderschap wordt voortgezet. U blijft als ouders immers samen verantwoordelijk voor de verzorging en opvoeding van uw kinderen. Uw kinderen hebben recht op verzorging door beide ouders. En het recht op behoud van de ouder-kind relatie. Het is dan ook de plicht van beide ouders om het contact tussen de kinderen en beide ouders te bevorderen.

Kinderen hebben niet om een echtscheiding gevraagd, maar worden wel geconfronteerd met de gevolgen hiervan. Zij verdienen daarom extra aandacht, indien u als ouders besluit uit elkaar te gaan.

In een adviesrapport van kinderombudsman Marc Dullaert dat 31 maart j.l. is verschenen wordt verplichte hulp bij echtscheidingen voorgeschreven. “Ouders moeten, met hulp van een bemiddelaar, een ouderschapsplan opstellen. Het risico op een vechtscheiding, waarvan kinderen de dupe zijn, moet zo worden gereduceerd”, aldus Dullaert.

Scheiden doe je samen.

Van essentieel belang is dus dat ouders samen in overleg afspraken maken over de kinderen (ouderschapsplan) en proberen goed met elkaar te (blijven) communiceren. Mediation (bemiddeling) kan daarbij een uitkomst bieden. Door tussenkomst van een mediator worden afspraken gemaakt over de gevolgen die in het kader van de scheiding geregeld dienen te worden. Onder meer over uw kinderen, alimentatie, vermogensrechtelijke afwikkeling en pensioen. Tijdens het mediationproces kan met de kinderen worden gesproken en wordt stil gestaan bij de (ex)partner- en uw ouderrelatie. Ook wordt de mogelijkheid van extra begeleiding van uw kinderen besproken, zodat zij zo goed mogelijk met de scheiding van hun ouders om kunnen gaan.

Kortom, u gaat als partners uit elkaar, maar de ouderrelatie, waarbij de kinderen centraal staan, blijft voortbestaan.