In Nederland is partneralimentatie niet afhankelijk van de schuldvraag: door wie het huwelijk wordt beëindigd of wie de oorzaak is, is dus niet van belang.
Tijdens het huwelijk (en geregistreerd partnerschap) bestaat er een onderhoudsverplichting van de één tegenover de andere echtgenoot. Een onderhoudsverplichting bestaat niet voor samenwoners, tenzij samenwoners dit zelf (zijn) overeengekomen, bijvoorbeeld in een samenlevingsovereenkomst of na de scheiding in een convenant/vaststellingsovereenkomst. Door het eindigen van het huwelijk (of geregistreerd partnerschap) eindigt deze onderhoudsverplichting tussen echtgenoten niet per definitie. De alimentatieplicht vloeit voort uit de lotsverbondenheid die aan het huwelijk / geregistreerd partnerschap ten grondslag ligt. Die lotsverbondenheid wordt geacht door te lopen na het einde van het huwelijk / geregistreerd partnerschap (scheiding). In dat uitgangspunt sijpelt als het ware door dat de keuzes die u tijdens het huwelijk maakte over rolverdeling, ook na het huwelijk voor u beiden gevolgen zullen hebben. Heeft de één tijdens het huwelijk niet of veel minder gewerkt en inkomsten gehad dan de ander, dan zal de ander na het huwelijk (soms deels of voor bepaalde tijd) in beginsel een onderhoudsbijdrage moeten voldoen om het verschil zoveel mogelijk op te heffen.
Het staat u vrij afwijkende afspraken te maken. De mediator zal u wijzen op de mogelijkheden en beperkingen evenals de consequenties.
Er is een tweetal wetsvoorstellen door politieke partijen ingediend die een wijziging van het stelsel van partneralimentatie beogen. Echter zijn deze nog niet behandeld door Tweede en Eerste Kamer, zodat deze nog geen wet zijn.
Mogelijk heeft u een vraag of wenst u een kosteloos adviesgesprek, neem dan gerust contact met ons op.