Hulp na scheiding

Hoe pas ik het ouderschapsplan aan?

Ouders van minderjarige kinderen moeten bij een scheiding afspraken vastleggen in een ouderschapsplan. Soms willen ouders óf kinderen de gemaakte afspraken na verloop van tijd veranderen. Bijvoorbeeld omdat één van de ouders de afspraken steeds niet nakomt of door de loop der tijd een afspraak niet goed meer werkt. Wie wil wijzigen, heeft meerdere opties.

In onderling overleg
Allereerst kunnen de ouders natuurlijk in onderling overleg trachten om tot nieuwe afspraken te komen. Ze kunnen dit mondeling met elkaar afspreken, maar de praktijk leert dat het vastleggen van afspraken in veel gevallen beter is. Dat kan op twee manieren. Ouders kunnen de afspraken opnemen in een aanvullend of gewijzigd ouderschapsplan. Dat is een document waaronder beide ouders een handtekening zetten. Het nadeel van zo’n overeenkomst is dat het document geen executoriale titel heeft. Dat betekent dat de afspraken niet afdwingbaar zijn.

Ouders kunnen de gewijzigde overeenkomst ook op gezamenlijk verzoek door de rechter laten bekrachtigen. Ze dienen dan met behulp van hun advocaat of advocaat/scheidingsmediator een gezamenlijk verzoekschrift in. De rechter toetst de nieuwe afspraken aan de hand van de wet en geeft een executoriale titel.

Advocaat-scheidingsmediator kan helpen
Lukt het niet om gezamenlijk tot goede afspraken te komen, dan kan een advocaat-scheidingsmediator wellicht helpen. Deze persoon begeleidt beide ouders. Het is een derde, neutrale en deskundige partij. De advocaat-scheidingsmediator kan helpen bij het voeren van een constructief gesprek en heeft daarnaast relevante juridische kennis in huis. Worden de ouders het samen eens, dan kan de advocaat vervolgens een verzoek bij de rechtbank indienen voor vastlegging in een rechterlijke beschikking. Ouders die bang zijn dat ze het niet eens gaan worden, kunnen er ook voor kiezen om twee gespecialiseerde advocaten in te schakelen, voor ieder één. Als de ouders het door overleg met zijn vieren eens worden, kan vervolgens een verzoek bij de rechtbank ingediend worden.

Naar de rechter
Wie er in overleg met elkaar onder begeleiding van een advocaat niet uitkomt en ook geen heil ziet in scheidingsmediation, kan op een eigen “eenzijdig” verzoek naar de rechter stappen.
Als de rechter het verzoek goedkeurt, zal hij de andere ouder de gelegenheid geven om een verweerschrift in te dienen. Daarin legt de andere ouder met behulp van zijn advocaat uit waarom hij het niet eens is met het verzoek van de ander. Het nadeel van deze procedure is dat beide partners een eigen advocaat moeten inschakelen en ze de kosten dus niet kunnen delen. Een procedure kost in de regel meer geld en tijd.

Rechters laten het belang van de kinderen bijna altijd als zwaarste wegen. Kinderen van twaalf jaar of ouder krijgen de gelegenheid om hun mening te geven. Ze worden daar echter niet toe verplicht.