Uit onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek is gebleken dat kinderen van 15 jaar oud, die opgroeien in een gebroken gezin, minder goed op school presteren. De scheiding heeft zelfs bijna net zo’n grote impact als het overlijden van een van de ouders.
Er zouden hiervoor verschillende redenen zijn. De welvaart van een eenoudergezin is meestal lager en dat betekent dat er minder geld is voor de kinderen. Verder zouden de kinderen vaker alleen zijn, doordat er minder toezicht is. Dit zorgt ervoor dat huiswerk sneller links blijft liggen en er minder aandacht voor de kinderen is. En tenslotte is de emotionele impact van een scheiding op kinderen groot. Een overlijden is zwaar, maar ook conflicten kunnen een grote invloed op de kinderen hebben.
De onderzoekers melden tevens dat rust en stabiliteit voor kinderen enorm belangrijk zijn. Hoewel een overlijden vaak confronterender is, zijn de loyaliteitsproblemen onder kinderen van gescheiden ouders vaak immens. Ook wanneer een van de ouders na een scheiding verschillende nieuwe partners heeft, zorgt dit voor veel instabiliteit. In het onderzoek is de impact op schoolprestaties meegenomen, maar ook geluk, welvaart en inkomen in latere fases van het leven.
Het gehele onderzoek kunt u terugvinden op: http://www.verderonline.nl/sites/default/files/2015BT15gezinsdynamiekopleidingsniveau.pdf.
Praktische gevolgen zoals verminderde welvaart en het minder aanwezig zijn van toezicht, kunnen wij als mediators helaas niet wegnemen. Maar tijdens de scheidingsmediation zetten wij de kinderen voorop. In dat kader besteden wij veel aandacht aan onder meer de communicatie tussen de scheidende ouders op ouderniveau. Als daar aanleiding toe is, wordt ouders gewezen op de wijze van communiceren en worden zij begeleid in hoe zij dit kunnen (en moeten) verbeteren in het belang van de kinderen. De mediator geeft tijdens het mediationproces veel informatie over welke impact een scheiding op kinderen heeft en geeft handvaten hoe ouders daarbij kinderen behulpzaam kunnen zijn om de impact voor hen zoveel mogelijk te beperken. Loyaliteitsconflicten worden daarmee zoveel als mogelijk voorkomen. Alleen al door de scheidingsmelding aan de kinderen op de juiste wijze te doen; gezamenlijk om tafel, waarbij elkaar geen verwijten gemaakt mogen worden in het bijzijn van de kinderen en geen “schuldige” aanwijzen, is daarvan een belangrijk onderdeel, maar zeker niet het enige. Onze mediators knopen zoveel mogelijk aan bij de leeftijdsfase waarin het kind zit, om zo passende informatie aan de ouders te verstrekken.
Mediators geven ook inzicht in de Curve van Kübler Ross of de zogenaamde rouwcurve. Want ook ingeval van scheiding maakt vaak één van de echtgenoten maar ook de kinderen een rouwproces door. Door de vijf fases inzichtelijk te maken, wordt getracht te helpen inzicht te krijgen in het proces: het uitzicht naar de toekomst in plaats van kijken naar het verleden laat soms nog op zich wachten en begrip hiervoor kan essentieel zijn voor de verhoudingen. Op die manier wordt begrip gekweekt voor het gedrag van een kind (of echtgenoot) na het horen dat zijn of haar ouders gaan scheiden. Dit haalt vaak de angel uit conflicten die soms ontstaan en geeft handvaten hoe het kind hierin geholpen en begeleid kan worden.
Als er sprake is van een nieuwe partner, zal onze mediator ook stilstaan bij stiefgezinnen en informatie geven over de rol van de nieuwe partner en over hoe kinderen hiermee omgaan.
Juist voor deze kinderen is het goed een eigen plekje te krijgen in een scheiding. Ook zij verdienen net als ouders extra en bijzondere aandacht. Onze echtscheidingsmediators maken daarom veelvuldig gebruik van een gespecialiseerde scheidingskindcoach die juist wordt ingeschakeld om de kinderen in zaken als emotionele impact en het verwerken van de scheiding te begeleiden en hen een stem te geven in de afspraken die ouders naar aanleiding van de scheiding zullen maken omtrent de kinderen. Dat kunnen zij niet alleen. Daarmee halen wij ook de teleurstelling en moeilijke momenten bij een kind weg die wij vaak vernemen: “Mij hebben ze niets gevraagd!” en “Ik heb niet echt gezegd wat ik voelde, hoopte en wenste, omdat mama zoveel verdriet heeft.”